plaż

[remik]

na plaży przyszłości zaczaił się w zasadzce na nią taki ze świata innego
trzymał w garści pęczek czułości jako broń może
dobre zamiary z kiepskim zakończeniem w osnowie podszytu
jak zwykle zarzygany werniks arcydzieła uprzedzonych wypadków
wykonywania ról damsko męskich bez dyplomu ukończenia kursu
ona wiedziała poinformowana przezeń krok wcześniej intuicją zapisaną w poradnikach oraz doświadczeniami na własnej skórze
żeby nie myślała i nie czuła była co się nie udało zafarbować
w sezonie przygrywała do tego kapela snow boys baruma
lubiąca nadawać nazwy i rytmy innym tak że stopy wierciły
się w piachu misyjnie poszukując oparcia w okolicach
kłączy tuż obok kosza rozstąpić musiała zapięta się moc
lecz równie niedobrze mogło być inaczej na mchu
na desce tudzież tapicerce zerwanych odzieży
prima i sekunda sort po tanich Anglikach
oraz tandetnych Niemcach w dużym rozmiarze
szelki szelki ponad wszystko - ryczała lekko skrępowana i uniesiona
zapodziała się ta kameralność ludzkiego ciągania
za piętę za palec za uśmiech jeszcze nie
za wrażliwość letnie cuda pojawią się wkrótce znów

[ann13]

no nie wiem, na siłę, to niektórzy wygrywają wybory, przez brak alternatywy, ale na plaży, to chyba lepiej jest puścić wolno konie po betonie, bo ponoć od szelek naciąga się mięsień trójgłowy śródstopia, a znowu obroża powoduje wytrzeszcz oczu i wychodzenie tęczówki do nieba, a stamtąd się nie wraca

[remik]

co do natury plaż i naturalnego poczucia plażowania oraz tego tam igrania masz rację z natury to rzecz najnaturalniejsza mająca skrępowanie nie na miejscu chyba że plaża celuloidowa sprzed 80 lat albo taka jak tu powołana wyobrażeniowa jest jaka jest z gadżetami a to przez to że mi sie w głowie ćwiczą metastwory anko