twórczość niedokończona, niesklasyfikowana, nieformalna, tematy nieaktualne, zaniechane, niedające przyporządkować się do żadnego działu, miejsce ucieczki Józia z Gombrowicza
szczeniaki na czterech łapach z zadartymi ryjami
przyglądali się wyrastającym ludziom z drzew
którzy spadali jak dojrzałe gorzkie owoce na chodnik
powodując okoliczne rytmiczne tąpniecia
na zielonej ławce leżał on na niej niewygodnie
wbijała głęboko w jego plecy swoje kwadratowe paznokcie
zmuszając go do składania w jedną kupę porozrzucane sny
ono nie traciło czasu na głupoty ot tak sobie
złapało go za tłuste włosy mocno pociągnęło
spadł z hukiem na wilgotną ziemię i się przebudził
wtedy chciało coś powiedzieć nie wiedząc jak to nazwać
w końcu podniosło rękę i machnęło nią
trafiając w obrzeże blatu stołu na którym była pinezka
nie dało poznać bólu do którego było przyzwyczajone jak do śmierci
na widok wyrastających kominów zerwało się ze snu
próbowało zrozumieć dlaczego tak dużo ludzi zostało przygniecionych
ciężarem mieszaniny uczuć nie do rozgryzienia
ono nie rozumiało dlaczego on i ona je nie rozumieją
tylko je biją rzygają po katach i dalej piją
ukrywając się w parku przechodząc na drugą stronę ulicy czuło się źle
kiedy dostawało w gołą glowę kolorowymi kamieniami od spadających z drzewa ludzi
cos ty ten tekst nie wart jest swieczki
mi sie nie podoba
i nie wiem o czym to jest choc ladnie zbudowany
chodzi mi o zwrotki roznej wielkosci i szerokosci
drogi fobiaku, ja nie oceniam tego tekstu
ale on istnieje i treść jakąś ma siłą rzeczy
chcesz czy nie
coś w Tobie gadało i coś napisałeś
i dlatego ja mogę o tym pisać
