liczę twoje pryszcze na wierszach
w kolejce do kasy
liczę nierówności społeczne twojej skóry
pasuje mi
pasie mnie ta twoja niedoskonałość
z chwilową doskonałością od wewnątrz
pasjonuje
bo jej nie mam na zawsze
taki już wirtualny związek bez dzieci
odpowiada na pytania o głód
mur
choroby
i inne fanaberie
mijając ból za horyzontem
a jak rozwija wyobraźnię!
pluję na nią
chybiam
nie ścieram z buta