przypadkiem trafiłam do twojego świata. na początku było nawet miło - egzystencjalne rozmowy i dotykanie słowem miejsc do tej pory nietkniętych. myślałam, że można stąd wyjść w dowolnej chwili. wystarczyłoby zamknąć za sobą drzwi. twoje, z pozoru niewinne szaleństwo fascynowało nie tylko mnie, ale czasami lepiej nie wiedzieć, nie dociekać zbyt natarczywie, lecz ślizgać się po powierzchni pozorów i gładkich uśmiechów. potem zdarzenia zaczęły nabierać zawrotnego tempa. strumienie promili zagryzane białą kreską na przemian z wdychanym dymem palonej trawy. wszystko wokół gęstniało. kiedy krzyknąłeś: skaczemy! - nie miałam szans na odpowiedź, za sobą pociągnąłeś mnie na dno, choć to miało być tylko latanie na złudzeniu skrzydeł. lecąc w dół, setki myśli nabierało sensu. nie jestem pierwsza, nie jestem ostatnia. po mnie będą następni. jesteś kolekcjonerem ludzi, ciężarem daru bycia przekonującym pociągniesz za sobą niemal każdego.
obudziłam się.

bardzo dobra 'proza' jak dla mnie..

przy okazji, zauważyłam tendencję , że ostatnio większość tekstów wklejanych na erekcjato jest o kimś , do kogoś i po coś (hm.. w sensie coś konktretnego)

noooo... rewelacja... smutna, ale rewelacja...
tytuł bym zmienił na "Kolekcjoner ludzi"

czy to o współuzależnieniu <?>

pierwszy raz przeczytałam to ostatnio na czarnej, tutaj przegapiłam
to jeden z najlepszych tekstów, które zdarzyło mi się czytać

ja też tego wcześniej nie czytałam. A rewelacyjny tekst.

powiem krótko
no