- Spójrz na mnie...
- Co chcesz ode mnie?
- Co możesz dać?
- Siebie?
- No chodź. No usiądź tu. No bądź. Mi bądź.
- Jestem, ale niedoskonała taka. Chcesz?
- Chcę, ale się boję...
- Czego?
- Naszej niedoskonałości.

Nie wiem co podkusiło mnie żeby tu dzisiaj zajrzeć :| W każdym razie to jakiś (szatański) zbieg okoliczności, albo siła wyższa. Wczesnym rankiem prowadziłam taką rozmowę:

A: Gdyby nie moja niedoskonałość, bylibyśmy dziś razem.
P: Raczej nasza niedoskonałość.
A: Teraz już nie wiem czy moja, czy nasza. Wiem, że bardzo się jej bałem.


Hmm... cieszę się, że tu przylazłam.

pozdr. Lola

Santunia... Dialogi takie są powszechne i powszednie. Na pewno nie z palca wyssane.

pretensjonalny dialog