nie wierzył w trzynastkę i pecha
nie omijał czarnych dachowców
wierzył jedynie w ludzi
i niewiarę w ich doskonałość

wiódł skromne ubogie życie
bogate w doświadczanie
szczególnie za stalina
przez te trzynaście lat
politycznej paki
od trzynastego pewnego
miesiąca i roku

trzynasty grudnia też go wzbogacił
o całkiem nowe spojrzenie
nowych oponentów
od nowa dał czytać
wywody marksa pod kluczem
odwoływał się do lenina
i rozsądku

w nagrodę dano mu odejść
na plaży w słoneczny dzień
(zawsze uwielbiał słońce i plażę
uczył mnie pływać
i dyskutowania)

to nie zdarzyło się trzynastego
tego dnia miałam realistyczny sen

tu jeszcze brakuje plucia przez lewe ramie i przechodzenia pod słupami
wysokiego napiecia :)

Pewnie masz rację, Ann.
A ja chyba jestem nieco przesądna :)

taki cichy bohater...

niby cichy, choć tak naprawdę wcale nie.
Był wyjątkowym człowiekiem.