Niemoralni
: 2007-06-14, 22:49
Niemoralni
GlorysooN
AKT I - Scena I
Apartament rodziny Kaliñskich gdzie¶ w Hiszpanii . Pokój Amelii Kaliñskiej .
Amelia :
Oh nie potrafiê uwie¶æ ukochanego czarami ,
Lecz d³u¿ej nie mogê niepewno¶æ ¶ni mi siê dniami , nocami ,
Â?e z inn± kobiet± cnotliwo¶ci wrota ,
Przemierza , bada , spleciony , ujêty , tli siê jej cnota ,
Wiruje i mami wci±¿ przed mymi oczami ,
Czerwieni , zieleni , ¿ó³ci , Ziemi kolorami ,
Moj± mi³o¶æ mg³a spowi³a ,
Co zrobiæ bym z ¿alu zasad czarownicy nie zmieni³a ?
Cornelius :
Moja droga tu w rozpaczy pogr±¿ona ,
Je¶li chcesz by wtuli³ ciê w swe ramiona ,
Z³am zasady ! Uwarz napój !
Niech zakocha siê na zabój !
Amelia :
To by by³a mi³o¶æ nieprawdziwa ,
Lecz mdli mnie jak on ¿ycia u¿ywa ….
Cornelius :
A lata twe p³yn± …. ,
Jeste¶ coraz starsz± dziewczyn± ,
Amelia :
Sugerujesz czyn niegodny czarownicy ,
Gdyby ojciec siê dowiedzia³ zawis³abym na szubienicy ,
Wspólnego sumienia…kodeks zabrania ,
Na si³ê zmuszaæ do mi³o¶ci , kochania .
Cornelius :
Jako czarnoksiê¿nik gdzie¶ mam wasze zasady ,
¦wiat siê zmieni³ trzeba sobie dawaæ rady ,
I porady , propozycje….równie¿ takie niemoralne ,
Czy¿by kobiety by³y samowystarczalne ?
Amelia :
Twoje rady wuju tn± me serce niczym no¿e ,
O nie..tylko nie ona…jesu…bose !
Lafirynda :
Tu jeste¶ Corneliusie przystojniaku ,
Cudownie wygl±dasz w tym czarnym fraku ,
Ju¿ ci to mówi³am ?
A co to za scena….? Czy co¶ przegapi³am ?
Cornelius :
Sprawy poniek±d rodzinne…sercowe ,
Moja siostrzenica dla prostaka traci g³owê ..
Amelia :
O dajcie ju¿ spokój ! Co was to obchodzi !?
Lafiryndo czyñ swoj± powinno¶æ…oddaj siê zawodowi ..
Lafirynda :
To najstarszy zawód ¶wiata !
I rozlu¼nia jak siê ca³y dzieñ na miotle lata…
A ty m³oda wierz w mi³o¶ci ,
Zrozumiesz mnie kiedy zabol± ciê ko¶ci .
Cornelius :
¦pieszno mi m³oda siostrzenico ,
Pamiêtaj o mych s³owach powabna czarownico .
Puszcza do niej oko i udaje siê na salê balow± .
Akt I – Scena II
Na go¶ciñcu spotyka siê Niemoralny Gitarzysta z Ksiêciem . Wdaj± siê w rozmowê . W rezydencji Poety odbywa siê coroczny bal .
Niemoralny Gitarzysta :
Proszê Ksiêdza , Ksiêciu drogi…
Powiedz mi czy znasz me drogi ?
Moje ¶cie¿ki wydeptane ,
Moje bluesy w rytm zagrane ,
Czy wyst±piê jeszcze na scenie ?
I czy warto mieæ marzenie ?
Czy dusza rozpustna do piek³a pójdzie ?
Czy mo¿e jej na sucho wystêpek ujdzie….
Ksiêciu :
Có¿ ci poradziæ mam gitarzysto ,
Idziesz przez ¿ycie za bystro ,
Przystopuj kochany…I nie mierz za wysoko ,
Szybszy niczym mrugnie oko ,
Zwolnij ¿ycia…szarpnij strunê ,
A w przepa¶ci z tob± runê…
Niemoralny Gitarzysta :
Dziêki Ksiêciu ¿e¶ mnie wys³ucha³ ,
Pora na walniêcie bluesa…
I gra sobie . Tymczasem na bal zmierza kuzyn Kaliñskich , Czarnuch . Widz±c przyjació³ zmierza ku nim i wdaje siê w rozmowê .
Czarnuch :
Yo ! Czemu wy na bal nie go ?
Przecie¿ zaczyna siê show…,
Ej gitarzysto brachu ,
Z tak± music to ciê waln± do piachu…
Niemoralny Gitarzysta :
Kto ?
Czarnuch :
Ci co pij± ze mn± bro…,
Zmieñ rytmy ,
Zapodaj czarne algorytmy…
Ksiêciu :
Ta muzyka serca koi…
Czarnuch :
Taaaaak…To siê bia³y uspokoi ,
Ale do rzeczy widzieli¶cie peda³kê ?
Mam do niej nie ma³± przymiarkê….
Ksiêciu :
O la Boga…. Mój parafianinie !
Peda³ka siê nawraca na pielgrzymce w Rzymie…
Niemoralny Gitarzysta :
No to Czarnuch masz problema ,
Ja zapodam blues gehenna….
Czarnuch :
O shiet ale da³em siê babie zwie¶æ ,
Zupe³nie jak G³upi Fred ,
Eh…No woman no cry ,
Ok…see you…By !
I udaje siê na bal .
Ksiêciu :
Na nas czas Niemoralny Gitarzysto ,
No koñcz swe bluesy…ale bystro !
Id± na przyjêcie . Z Sali s³ychaæ jak gra muzyka .
Akt I – Scena III
Po kolei przybywaj± nastêpni go¶cie . Sala jest bogato strojona . W powietrzu wiruje zaczarowany , ciep³y ¶nieg . Rozbrzmiewa muzyka i zaczynaj± siê tañce .
Czarnuch :
Shake your ass !
Amelia :
Hej Czarnuchu…jo³ !
Ponoæ dalej masz niez³y flow ?
Trzeba mi rady jak podbiæ mêskie serce…,
Czy jak bêdê mieæ gadane to on mnie zechce ?
Czarnuch :
Hmmm…z Bia³asami hard to sprawa ,
Niewiem czy twój flow siê nada ,
Je¶li on ma wielk± pychê ,
To zaserwuj mu marychê…
Amelia :
Nie chcê ¿adnych wspomagaczy ,
Rad dla nieuczciwych graczy ,
Czarnuch znamy siê od dziecka ,
Jestem jak zagubiona owieczka ,
Przecie¿ jestem czarownic± !
Je¿eli nie z³amie zasad to zostanê zakonnic± !
Czarnuch :
Amelio sweetheart….,
Masz tylko one sposób i czar ,
Co zrobisz twoja to sprawa ,
Lecz tu tylko napój mi³osny siê nada….
Amelia zostaje poproszona do tañca przez Poetê . Który skrycie siê w niej kocha .
Poeta :
Tu piêkno¶ci powielane ,
Uczuæ mórz wylane by uwie¶æ damê ,
Mi³o¶ci w gór samych zenicie ,
Piêkno¶æ w nieskalanych ich bielicie ,
Szlaki , ³±ki , pokolenia stopy bose ,
Wieki polowañ na czarownice zamiast bukietu kosê !
Ja tu tylko piórem pani ,
Co z³otem i b³êkitem wszystko mami ,
Chaotycznie , sporadycznie , ukszta³tuje obrazy ,
Poeta czarodziej jest potê¿niejszy…mo¿liwo¶ci jego potê¿ne jak g³azy ,
Pozwól pani ¿e ¶wiat twój zmieniê ,
Smutek w najbardziej uroczy kwiat przemieniê ,
A co trapi twe serce ,
Zniknie w porannej mgie³ce….,
Dla ciebie wszystko…..,
Pomnik postawiæ mogê w Madrycie albo nie ! W San Francisco !
GlorysooN
AKT I - Scena I
Apartament rodziny Kaliñskich gdzie¶ w Hiszpanii . Pokój Amelii Kaliñskiej .
Amelia :
Oh nie potrafiê uwie¶æ ukochanego czarami ,
Lecz d³u¿ej nie mogê niepewno¶æ ¶ni mi siê dniami , nocami ,
Â?e z inn± kobiet± cnotliwo¶ci wrota ,
Przemierza , bada , spleciony , ujêty , tli siê jej cnota ,
Wiruje i mami wci±¿ przed mymi oczami ,
Czerwieni , zieleni , ¿ó³ci , Ziemi kolorami ,
Moj± mi³o¶æ mg³a spowi³a ,
Co zrobiæ bym z ¿alu zasad czarownicy nie zmieni³a ?
Cornelius :
Moja droga tu w rozpaczy pogr±¿ona ,
Je¶li chcesz by wtuli³ ciê w swe ramiona ,
Z³am zasady ! Uwarz napój !
Niech zakocha siê na zabój !
Amelia :
To by by³a mi³o¶æ nieprawdziwa ,
Lecz mdli mnie jak on ¿ycia u¿ywa ….
Cornelius :
A lata twe p³yn± …. ,
Jeste¶ coraz starsz± dziewczyn± ,
Amelia :
Sugerujesz czyn niegodny czarownicy ,
Gdyby ojciec siê dowiedzia³ zawis³abym na szubienicy ,
Wspólnego sumienia…kodeks zabrania ,
Na si³ê zmuszaæ do mi³o¶ci , kochania .
Cornelius :
Jako czarnoksiê¿nik gdzie¶ mam wasze zasady ,
¦wiat siê zmieni³ trzeba sobie dawaæ rady ,
I porady , propozycje….równie¿ takie niemoralne ,
Czy¿by kobiety by³y samowystarczalne ?
Amelia :
Twoje rady wuju tn± me serce niczym no¿e ,
O nie..tylko nie ona…jesu…bose !
Lafirynda :
Tu jeste¶ Corneliusie przystojniaku ,
Cudownie wygl±dasz w tym czarnym fraku ,
Ju¿ ci to mówi³am ?
A co to za scena….? Czy co¶ przegapi³am ?
Cornelius :
Sprawy poniek±d rodzinne…sercowe ,
Moja siostrzenica dla prostaka traci g³owê ..
Amelia :
O dajcie ju¿ spokój ! Co was to obchodzi !?
Lafiryndo czyñ swoj± powinno¶æ…oddaj siê zawodowi ..
Lafirynda :
To najstarszy zawód ¶wiata !
I rozlu¼nia jak siê ca³y dzieñ na miotle lata…
A ty m³oda wierz w mi³o¶ci ,
Zrozumiesz mnie kiedy zabol± ciê ko¶ci .
Cornelius :
¦pieszno mi m³oda siostrzenico ,
Pamiêtaj o mych s³owach powabna czarownico .
Puszcza do niej oko i udaje siê na salê balow± .
Akt I – Scena II
Na go¶ciñcu spotyka siê Niemoralny Gitarzysta z Ksiêciem . Wdaj± siê w rozmowê . W rezydencji Poety odbywa siê coroczny bal .
Niemoralny Gitarzysta :
Proszê Ksiêdza , Ksiêciu drogi…
Powiedz mi czy znasz me drogi ?
Moje ¶cie¿ki wydeptane ,
Moje bluesy w rytm zagrane ,
Czy wyst±piê jeszcze na scenie ?
I czy warto mieæ marzenie ?
Czy dusza rozpustna do piek³a pójdzie ?
Czy mo¿e jej na sucho wystêpek ujdzie….
Ksiêciu :
Có¿ ci poradziæ mam gitarzysto ,
Idziesz przez ¿ycie za bystro ,
Przystopuj kochany…I nie mierz za wysoko ,
Szybszy niczym mrugnie oko ,
Zwolnij ¿ycia…szarpnij strunê ,
A w przepa¶ci z tob± runê…
Niemoralny Gitarzysta :
Dziêki Ksiêciu ¿e¶ mnie wys³ucha³ ,
Pora na walniêcie bluesa…
I gra sobie . Tymczasem na bal zmierza kuzyn Kaliñskich , Czarnuch . Widz±c przyjació³ zmierza ku nim i wdaje siê w rozmowê .
Czarnuch :
Yo ! Czemu wy na bal nie go ?
Przecie¿ zaczyna siê show…,
Ej gitarzysto brachu ,
Z tak± music to ciê waln± do piachu…
Niemoralny Gitarzysta :
Kto ?
Czarnuch :
Ci co pij± ze mn± bro…,
Zmieñ rytmy ,
Zapodaj czarne algorytmy…
Ksiêciu :
Ta muzyka serca koi…
Czarnuch :
Taaaaak…To siê bia³y uspokoi ,
Ale do rzeczy widzieli¶cie peda³kê ?
Mam do niej nie ma³± przymiarkê….
Ksiêciu :
O la Boga…. Mój parafianinie !
Peda³ka siê nawraca na pielgrzymce w Rzymie…
Niemoralny Gitarzysta :
No to Czarnuch masz problema ,
Ja zapodam blues gehenna….
Czarnuch :
O shiet ale da³em siê babie zwie¶æ ,
Zupe³nie jak G³upi Fred ,
Eh…No woman no cry ,
Ok…see you…By !
I udaje siê na bal .
Ksiêciu :
Na nas czas Niemoralny Gitarzysto ,
No koñcz swe bluesy…ale bystro !
Id± na przyjêcie . Z Sali s³ychaæ jak gra muzyka .
Akt I – Scena III
Po kolei przybywaj± nastêpni go¶cie . Sala jest bogato strojona . W powietrzu wiruje zaczarowany , ciep³y ¶nieg . Rozbrzmiewa muzyka i zaczynaj± siê tañce .
Czarnuch :
Shake your ass !
Amelia :
Hej Czarnuchu…jo³ !
Ponoæ dalej masz niez³y flow ?
Trzeba mi rady jak podbiæ mêskie serce…,
Czy jak bêdê mieæ gadane to on mnie zechce ?
Czarnuch :
Hmmm…z Bia³asami hard to sprawa ,
Niewiem czy twój flow siê nada ,
Je¶li on ma wielk± pychê ,
To zaserwuj mu marychê…
Amelia :
Nie chcê ¿adnych wspomagaczy ,
Rad dla nieuczciwych graczy ,
Czarnuch znamy siê od dziecka ,
Jestem jak zagubiona owieczka ,
Przecie¿ jestem czarownic± !
Je¿eli nie z³amie zasad to zostanê zakonnic± !
Czarnuch :
Amelio sweetheart….,
Masz tylko one sposób i czar ,
Co zrobisz twoja to sprawa ,
Lecz tu tylko napój mi³osny siê nada….
Amelia zostaje poproszona do tañca przez Poetê . Który skrycie siê w niej kocha .
Poeta :
Tu piêkno¶ci powielane ,
Uczuæ mórz wylane by uwie¶æ damê ,
Mi³o¶ci w gór samych zenicie ,
Piêkno¶æ w nieskalanych ich bielicie ,
Szlaki , ³±ki , pokolenia stopy bose ,
Wieki polowañ na czarownice zamiast bukietu kosê !
Ja tu tylko piórem pani ,
Co z³otem i b³êkitem wszystko mami ,
Chaotycznie , sporadycznie , ukszta³tuje obrazy ,
Poeta czarodziej jest potê¿niejszy…mo¿liwo¶ci jego potê¿ne jak g³azy ,
Pozwól pani ¿e ¶wiat twój zmieniê ,
Smutek w najbardziej uroczy kwiat przemieniê ,
A co trapi twe serce ,
Zniknie w porannej mgie³ce….,
Dla ciebie wszystko…..,
Pomnik postawiæ mogê w Madrycie albo nie ! W San Francisco !