Jest takie miejsce,gdzie wszystkie złe myśli uciekają...
Pragnę tu zostać i trwać bez końca...Wydawałoby sie ze ucieczka jest piękna ,taka niewinna,lecz rzeczywistość jest zupełnie inna...
Jest takie miejsce gdzie wspomnienia są piękniejsze...
I znów w powietrzu czuje zapach unoszącej sie nadziei..
na miłość..
na szczęście,na to co było i na to co będzie.
Popatrz razem ze mną moimi oczami w tą przestrzeń,zobacz jak tu jest pięknie...Czujesz zapach unoszący się ku naszym duszą?..To jest zapach który zwie sie szczęściem...
Jak ciężkie są chwile ,w których trwać bez Ciebie muszę,jak przykre są słowa do których wypowiedzi Cię zmuszam...
Lecz jest ukochany takie miejsce gdzie spotaksz sie z mą czystą niewinna duszą...

Czy to jest wiersz czy proza?
Powtarzasz zwroty, wyrazy w następnym wersie streszczasz uprzednio napisane myśli.
np: „To jest zapach, który zwie sie szczęściem... „ To jest zupełnie zbędne.
I najważniejsze sądzę jest brak tytułu, który jest źródłem, odbiciem, puentą, duszą tych myśli zawartych w wersach.

To nie jest wiersz pisany przemyslanie...to sa moje uczucia...pisze to od reki...

niestety... bardzo to przegadane... podmiot liryczny kogoś kocha, to nie powinien mu banalnych tekstów wypisywać... tu trzeba dwa szybkie na twarz sprzedać i aż tak bardzo się nie uliryczniać... więcej treści... mniej słów... i będzie Twój...

jest to wiersz Josifa Brodskiego

[ Added: 2007-07-29, 14:26 ]
Zastêpowa³em w klatce dzikie zwierzê,
wypala³em swój wyrok i ksywê gwo¼dziem na scianie baraku,
gra³em w ruletkê, pla¿owa³em na Riwierze,
jad³em obiad z diabli wiedz± kim we fraku.
Z wysoko¶ci lodowca ¶wiat ogl±da³em polarny,
trzykroæ ton±³em, dwakroæ mnie skalpel chlasta³.
Rzuci³em kraj, który mnie wykarmi³.
Z tych, co mnie zapomnieli, z³o¿y³oby siê miasto.
W³óczy³em siê po stepach, gdzie wrzask Hunów brzmi jeszcze w wichrze,
przywdziewa³em ubrania pod dyktando kolejnej mody,
sia³em ¿yto, kry³em pap± smo³ow± spichrze.
pi³em ka¿dy p³yn z wyj±tkiem suchej wody.
W sny moje wbi³a siê stra¿y oksydowana ¼renica,
chleb wygnania ¿ar³em ze skórk±, oczyszczaj±c z okruchów blat.
Przyzwala³em strunom g³osowym na wszystkie d¼wiêki prócz wycia;
w koñcu przeszed³em na szept Dzi¶ mam czterdzie¶ci lat.
Co mogê powiedzieæ o ¿yciu? Ze rzecz to w sumie do¶æ d³uga.
Tylko nieszczê¶cie budzi we mnie zrozumienie.
Ale póki ust mi nie zatka gliniasta gruda.
bêdzie siê z nich rozlegaæ tylko dziêkczynienie.


To jest dobry moment ¿eby siê zapytac dlaczego wiersz musi mieæ tytul i dlaczego przypisuje siê tytulowi takie duze znaczenie. Wiersz to nie artykul w prasie, gdzie tytul ma bezapelacyjn e uzasadnienie. Owszem, dobry tytul jak to siê mowi to polowa sukcesu ale tytul tez mo¿e byæ zelazna zasuwa dla wiersza.
Tutyl dobry czy zly to jedna z mozliwosci.
Druga jest brak tytulu, która tez oczywi¶cie mo¿e byæ zlym wyborem.

Oto powyzej zacytowalam wiersz, proszê odpowiedziec w miare mozliwosci po kiego grzyba tytul w tym wierszu :) ?

dzięki za Josifa, miłość_reaktywacja...

Tytuł jest potrzebny tym którzy bez tytułu nie potrafia dotrzeć do myśli napisanego wiersza chociaz nie koniecznie jest to wiersz hmm..

Jest takie miejsce,
gdzie wszystkie złe myśli uciekają.
Pragnę tu zostać i trwać bez końca.
Wydawałoby sie, ze ucieczka jest piękna ,
taka niewinna,
lecz rzeczywistość zupełnie inna
Jest takie miejsce,
gdzie wspomnienia są piękniejsze.
I znów w powietrzu czuje zapach unoszącej sie nadziei
na miłość, na szczęście,
na to co było i na to co będzie.
Popatrz razem ze mną moimi oczami w tą przestrzeń,
zobacz jak tu jest pięknie
Czujesz zapach unoszący się ku naszym duszom?
To jest zapach, który zwie sie szczęściem
Jak ciężkie są chwile,
w których trwać bez Ciebie muszę,
jak przykre są słowa, do których wypowiedzi Cię zmuszam.
Lecz jest ukochany takie miejsce,
gdzie spotaksz sie z moją czystą niewinna duszą...


Pozwoliłam sobie na zabieg kosmetyczny:
wersowo- interpunkcyjno- ortograficzny.
Wyrzuciłam wielokropki i zbędne powtórzenia.
a co do treści: przynajmniej połowe trzeba wyciąć,
aby utwór nabrał przejrzystości i stał się czytelny.
Pozdrawiam

dean pisze:niestety... bardzo to przegadane... podmiot liryczny kogoś kocha, to nie powinien mu banalnych tekstów wypisywać... tu trzeba dwa szybkie na twarz sprzedać i aż tak bardzo się nie uliryczniać... więcej treści... mniej słów... i będzie Twój...

szczerze mowiac, bardziej zainteresowal mnie pogrubiony fragment komentarza deana.

TO NIE Są WIERSZE DOTRZE TO DO NIEKTORYCH Z WAS???? JESLI NIE ROZUMIECIE TEGO JEST MI PRZYKRO.......

może i nie wiersz ale ładnie się czyta

jakby tam było...spójrz jak tam pieknie...byłoby super:)

SpontSama pisze:To nie jest wiersz pisany przemyslanie...to sa moje uczucia...pisze to od reki...

czyli to jest wiersz pisany nieprzemyślanie,
czyli wiersz..?
tak?
czy nie?