BYÂ?.
Cichutko był…
Właściwie nie było go dla nikogo…

Â?YÂ?.
Powoli żył..
Właściwie zaledwie dotykał życia…

AÂ?.
Ujrzał JÂ?…
Pokochał. Pokochał. Pokochał.

JEDNAK.
Wiedział, że…
Nigdy nic… Szlochał…

A ONA.
Umarła w deszczu…
Jej kruche ciało…

ACH!!!
Nie wiedział, że …
Ona również go kochała…

UMIERAÂ?…
Cichutko, spokojnie, gdzieś na uboczu…
Z miłości umierał…
Zamknął oczy…


(Nie wiedzieli ludzie, że kwiaty też potrafią kochać… Zdeptali)

:)
Kilkadziesiąt lat temu usłyszalem taki piękny krótki wiersz ( niestety nie znam autora) i pamiętam go do dnia dzisiejszego:

Na omszałym murze meczetu
róża
jedna jedyna
to juz cała poezja
niezbędny zbytek

Mnie się bardzo podoba i dlatego go noszę w sercu ( w pamięci ) od kilkudziesięciu lat:)

smutno-melancholijno-wrażeniowe dziesięć...

lubie twoja wrazliwosc
ze sie tak wyraze :)

Bardzo, bardzo ładne to jest i rytm ma jakiś taki, że nagle , gdy czytałam wypłynęło z jakichś zakamarków pamięci i zaczęło dośpiewywać się po każdym Twoim kawałeczku: "Majster Bieda .... Majster Bieda ... a na koniec przyszedł Mały Książę i jego róża ...
... ech Ty czarodziejko ... a jak się zrobi cieplej to właź na któregoś lwa przy Trafalgarze, każ zrobić sobie fotę i wstaw do awatarka, ok?

:)

... dlatego - stąpaj boso

(tak swoją drogą... to - cały - "Mały Książę")

strasznie mi się podoba :)

piękne to...

a ja bym to trochę zmieniła


Cichutko był…
Właściwie nie było go dla nikogo…


Powoli żył..
Właściwie zaledwie dotykał życia…


Aż ujrzał ją…
Pokochał. Pokochał. Pokochał.

Jednak wiedział, że…
Nigdy nic… Szlochał…

A ona umarła w deszczu…
Jej kruche ciało… --- tutaj czegoś brakuje

Nie wiedział, że …
Ona również go kochała…


Umierał cichutko, spokojnie, gdzieś na uboczu…
Z miłości umierał…
Zamknął oczy…


(Nie wiedzieli ludzie, że kwiaty też potrafią kochać… Zdeptali)

[ Dodano: 2008-03-06, 18:09 ]
Jej kruche ciało-- zamiast jej, tutaj przydałby sie jakiś czasownik, oddała?

Gacek hehe... to ile Ty masz lat ?!

Zupełnie Nikt - nastepnym razem patrz pod nogi :)

williaM, z wzajemnością :)

Margot, dziękuję kochana :) A w życiu tam nie wejdę (miałam chyba już z 10 podejść, ale wyskokości lęk nigdy nie śpi:))

JaskierN, "Mały Książę" to moja ulubiona książka... i uwielbiam chodzić na bosaka :)

Eluś, dziękuję ...

Ann13, ten wierszyko podobny powstał w bardzo szczególnych dla mnie okolicznościach... nie mogę zmienić w nim ni kropeczki :))) ale Twoja propozycja jest interesująca. Dzięki :)

patrzeć pod nogi? następnym razem?