cicha noc święta noc
na jej ciele szorstki koc
noc to cicha noc to święta
w zimnej dłoni myśl pęknięta
Chrystus się rodzi nas oswobodzi
skuta wspomnieniem w obłędzie brodzi
anieli grają pasterze krzyczą
ona nic mówi jej usta milczą





jest plama
po barszczu
kilka ości
jest
jest nawet trochę miłości
lecz






lulajże lulaj
a śniegu nie ma
po białych ścieżkach
matulu w płaczu utulaj





dzisiaj w mym mieście
dzisiaj w mym mieście
wesoła nowina
żarcie króluje wódka wtóruje
świąteczny jest klimat

pycha się rodzi nas oswobodzi
kłamstwo natomiast umywa ręce
już za kilka miesięcy
będzie zajebiście
ubiczujemy
jak psa skopiemy
bok przebijemy
ciernie wbijemy


na krzyżu zawiśnie



któryś dzisiaj przyszedł na świat
któryś przyszedł


zmiłuj się nad nami

myslalem, ze to jad pl bohatera
a to ironiczny cynizm

To jest dobry tekst. Zaleciało stylem gdzieś sprzed stu lat, jakimś Kasprowiczem, tym lepiej. Prawdziwie gadasz. Więcej tu smutku, niż czegokolwiek innego.
Pozdrawiam.

No.
A kolejny smutek już za pasem.