Emanował Rysiu Ewidentnie Końcem Czegoś Jednego, Aczkolwiek

[Wojciech Graca]

Siedział człowiek na ławce, a przed nim życie
płynęło swoim nurtem, jak ten marzyciel
dryfujący po chmurze, oceanie złudzeń.

Siedział człowiek na ławce, a przed nim ludzie
odchodzili od zmysłów, a bo tak kazał
zdrowy rozsądek - korygujący mazak
wspomnień wlanych do studni szarych komórek.

























































Zmarł na tej ławce

[cieniu1969]

to ten człowiek za długo siedział
jak człowiek rozmysla to może się zasiedzieć w jednej pozycji, potem światło gaśnie
czego rozmyslający nie zdąży uchwycić

ps. czy to wiersz o zulu?

[fobiak]

tnje
kurwa sie naczytales kosmali i biedrzyckiego
jestes jedym polakiem, ktory zna ich tworczosc na pamiec

[ann13]

przydałaby się opcja zawijania teksu w tytułach, erekcja,
to nie erekcjato jest

[Wojciech Graca]

cieniu1969, Nie wiem

fobiak, Kto to jest ten Kosmala i Biedrzycki?

ann13, w tytule jest erekcjato, a nie erekcja

[fobiak]

wymienieni poeci wysocy reprezentuja pezje wysoka i propaguja nowy prad literacki dekonstrukcjaerekcjato zreszta poszukaj sobie na google od razu ci wyskoczy poewiki i tam mozesz sie podedukowac
fachowo bo ja tobie nie jestem w stanie wyjasnic wszystkiego czego ty nie wiesz nie wiedzac o tym co ty wiesz.

[Wojciech Graca]

fobiak, narazie nie moge sobie pozwolic na lekture, ale dzieki za zrodlo

[ann13]

szkoda że tylko tytuł, przecież to obserwator jest, nie wiem czy chociaż jakieś wnioski wyciąga, jak kręci szyją, ale z drugiej strony po co mu one kiedy tylko stuka w niemalowane, jak go posadziłeś na tej ławce, a nie na latarni morskiej, to gdzie miał umrzeć?














żeby to było erekcjato

[Wojciech Graca]

ale on najpierw umarl a dopiero pozniej dzialo sie to wszystko. Swiat jest znieczulony

[ann13]

to nie widac tego, przynajmniej ja nie mogę zobaczyć, jak on tam nieżywy siedział, bo cały tekst mi się czyta, że tam siedział, siedział, patrzył, albo i nie, aż zmarł, pewnie w awersacji moznaby było bardziej podkreslić, że świat zaczał przelatywac przed nim już po zatrzymaniu krazenia, ale nie wiem jak

[Wojciech Graca]

ciekawie prawisz

w kazdym erekcjato, ktore wychodzi ze mnie, tytul gra wazna role, na rowni z tekstem i awersacja, poniewaz tylko symbioza tych skladnikow erekcjato, gwarantuje moim zdaniem efekt zgodny z definicją formy. Rysiu, ktory ewidentnie emanowal koncem czegos jednego, aczkolwiek tysiackrotnie obecnego, siedzial na lawce, a swiat mial w dupie, ze jest denatem - co ukazuje awersacja. Tylko czytajac tekst erekcjato, wraz z tytulem,ktory wskazuje,ze jedna jest smierc, ale wszechobecna, mozna zinterpretowac utwor tak, jak ja sobie go pomyślałem.

[ann13]

przeczytałam tytuł, nawet dość dokładnie, bo wiem że u ciebie on jest częścią, nie powiem łamigłówki, bo wyjdzie że nie piszesz erekcjato, a piszesz, czasami, (a wśród nich zakręcone, które trzeba najpierw rozebrac, żeby nie walnąć gafy),wiec niech będzie całości, ale na nic mnie nie naprowadził, bo dopiero po twoich wyjaśnieniach mogę sobie wytłumaczyć emanowanie końcem czegoś tysiąckrotnie obecnego trwałym i nieodwracalnym bezdechem, bo mi z niego wychodziła obojętność, pasywność, bezruch, przewijanie filmu i nie branie udziału w akcji pod arsenałem. pewnie że można tak interpretować, jaka była twoja myśl, ale z twoim podpowiadaniem zza winkla, chyba, że to ja jestem taka tempa, a tego pana można od razu zdiagnozować po odkryciu awersacji, ale to już musi kto inny potwierdzić, lub zaprzeczyć, natomiast ja zrozumiałabym natychmiast jakbyś przeniósł do ostatniego wersu
siedział człowiek na ławce,



nieżywy
bo zmarł na tej ławce nie wskazuje czasu, kiedy to się stało, a ustawienie zegarka na wcześniej, zanim, tam mu zaczęli stawać na głowie przed zimnym nosem, a nie potem może być dla niejednej blondynki zbyt skomplikowane

i bruneta też:P)

[Wojciech Graca]

tępa

[cieniu1969]

Siedział człowiek na ławce, a przed nim życie
płynęło swoim nurtem, jak ten marzyciel
dryfujący po chmurze, oceanie złudzeń.

Siedział człowiek na ławce, a przed nim ludzie
odchodzili od zmysłów, a bo tak kazał
zdrowy rozsądek - korygujący mazak
wspomnień wlanych do studni szarych komórek.

























































motoroli