Porcelanowa laleczka
na skraju świata
utopiona
roztrzaskana
w wielkim morzu
kłamstw

ÂŚwiat zazdrości
bladości skóry
perfekcjonizmu wykończeń
lepiona malowana wyszywana

PUSTA
spoglądająca w jeden
punkt
póki oczu nie roztrzaska
wiatr
póki sukni nie potarga
śnieg
póki życia nie odbierze
Twój oddech...

e-e.
Nie przekonuje mnie ten wiersz. Pomysł ciekawy, ale...

to jest chyba bot

Boty nie piszą wierszy ;p

znalazlam ostatnio na necie generator poezji , taki program do tworzenia wierszy :)

Ostatnia strofa niweczy wszystko moim skromnym zdaniem.
Wg mnie wymowa dwóch pierwszych (ech, niezależnie jak śmiesznie brzmi to zestawienie) - strasznie kłóci się z trzecią strofą.
I nie uważam, że pisał to bot, wydaje mi się raczej że ktoś, kto obawia się, słonia w składzie porcelany.

3xNie. Ja jestem na Tak. Podmiot liryczny jest "uniwersalny". Moim zdaniem peel świadomie zaakcentował trzecią strofoidę dużymi literami. Tworzy dwa "odrębne światy" dla tutułowej porcelanowej laleczki. pozdrawiam ;)
ps.
Znany poeta i krytyk literacki stworzył Dekalog Dobrego Wiersza.
Przykaznie drugie: wiersz powinien być nowatorski
(...) Zadaniem każdego poety jest „własne sformułowanie" prawdy
moim skromnym zdaniem można uznać, że ten wiersz spełnia drugie przykazanie dekalogu

Mogę zapewnić, że napisałam to sama :) Nie wiedziałam nawet, że boty mogą tworzyć "wiersze" ;) Pozdrawiam i dziękuję za uwagi.

to chyba z serii jaką mnie panie boże stworzyłeś, taką mnie masz, tylko tej królewnie się z lekka obsunęły różowe okulary i kątem oka widzi, że trzyma rękę w nocniku