Pod śpiewem wilgi
śniadamy na tarasie:
osy, mrówki, my.

Ładnie malujesz i jeszcze coś dla ucha...
Zobaczyłam to.
Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam.

Naprawdę? Mogę rozumieć, że wyrzucanie tych miniaturek było zwykłym marnotrawstwem? No to będę je zbierał :). Pozdrawiam z podłechanym ego :).

Teraz możesz od razu pokazać nam tutaj każdą swoją miniaturkę także prozatorską, Kier.