cienie s± tu bez znaczenia




otwieram ¶wiat³u usta u¶miech
wdycha ciê
skóra
w wilgotnym lesie
oswojony stajesz siê
dziki

pe³en owoców wieczornego sto³u
uderzasz o ró¿owe ¶ciany
przykryta oczami z siebie wyciekam
chowam

w jednym krwiobiegu
cia³o
ma wiele znaczeñ i milczenie
spada cierpliwie
dr±¿±c

wy³±czno¶æ
w nag³ym skurczu ziemi
wch³ania niebo

kurde
poczemu tu puntów nie mozna dawać
urzekło mnie to co napisane

a skurcz ziemi jest wybitny
to chyba odpowiednie słowo?:)

wybitny, czemu nie
w koncu nie zawsze kazdej lub kazdemu sie udaje
a ten wiersz jest sliczny i nic nie udaje :)

fakt-ten wiersz niczego nie udaje.