m jest niezależna
od koloru paznokci
ich długości rozrywającej
tkankę nocy
złapaną w dłoń
wie że wtarta w jej włosy
przemyta snem
skręci się w kokon

m każdy dzień
zadziera nosem
rozkłada go na rogach
poduszki zawija w koc
i wynosi w tajemnicy

jak tej nocy
kiedy ustawia poranki
w szeregu
przed lustrem
księżyca

a jej stopy
(ach te stopy)
stąpają niosąc lekko
podkrążone oczy gwiazd