najbardziej nie mogę odżałować miasta
gdzie przygarniają psy z przechowalni
ten rozjazd przy sklepie bez ciebie
będzie kupą złomu z częścią dookoła zepsutego siedzenia

nie zapomniałam tylko serce mi tyka
jak bomba zegarowa
nie mam już siły na krzesanie łaskotek

wiem że masz wodę w suchym kolanie
że pomalowana ściana błyszcząca umywalka
każda śnieżynka z historii tamtej zimy i każde załamanie nurtu
miało mnie związać
ale to za mało żebym poczuła się jak u siebie na tobie




















































































































z siekierą