…
Jestem znów tutaj
Pośrodku kamieni które pamiętają zapach
Rozpalonym Słońcem
I wody kroplą
Tym wszystkim
Co niszczy mnie od środka
…
Staram się zrozumieć jak daleko mogę
Odejść od nich pozostawiając cień za sobą
I światła zgaszone w jej źrenicach
…
Zszedłem ponownie w ten krater
Ciemny i głuchy
Namalowany wyobraźnią
Kryształem jej łez
I zmysłowością ust naznaczony
…
Wydzieram ją po kawałku z siebie
Pikuję w nowe serca ostrzem zatrutym
Dotykam czego nie czuję
Pieprzę czego nie kocham
Zszytymi ustami krzyczę
…


























































































Zabij mnie!

tnje

m
mnie sie podoba
mało kto pranie byc zabitym

musze się przyzwyczaić do powaznych erekcjat

fobiak pisze:tnje

a niby dlaczego to nie jest ere?