W rytmie Mendelsona życzono dobrego!
On żyć bez niej nie mógł, a ona bez niego!
Tak sobie gruchali, jako dwa gołąbki.
Przyszła proza życia, każdy szczerzy ząbki,
A kiedy im braknie kasy do pierwszego,
Często on ją gruchnie, czasem ona jego.
Wiele form gruchania znają mali, duzi.
Ja uwielbiam „gruchać”, gdy dostaję buzi









































































za kasę

z gruchaniem jak gruchą lepiej gdy soczysta
gdy kapie po brodzie - to rzecz oczywista
lepiej już zlizywać te urocze soki
niźli ma wychodzić to gruchanie bokiem

Oj gruchnął bym, gruchnął
moja gołąbeczko,
a przy tym bym ruchnął,
tylko ślepym deczko
















kompaktowa soczeweczko