erecjatonaście

[Henio:) Bukowsk]

pamiętam nas
i te bużki uśmiechów
zrywanie kwiatów
wczesnych
pąków naście
przytuleni na ławce
kolorowej słodyczy
uśpionego miasteczka

gdzieś za nami
szarość
rozkłada okrągłe stoły
kruszy stare mury
słońcem rozsuwa kotary
łapiąc oddech

nas to nie dotyczy
złączone dłonie
w starym świecie
płoną
na pocałunkach usta

jeszcze wyje
milicyjna suka
smutni panowie
za szybą
skręcą
w ulicę relikty 89
ktoś tam krzyczy
protestuje
a ty zwisasz
na mojej szyi
w tenisówkach
kwiatuszkach mini
dołkami uśmiechu
malowane
błękitem oczu
słowa
mój ty
mój ty najdroższy
kocham cię
wolna
wolna nasza










































































miłość