po swojemu

[elutka]

pytamy po drodze
którędy
słuchamy
słyszeć nie chcemy
tędy i owędy drepczemy
biegiem
noga za nogą
przecieramy szlaki

droga umyka
w pędzie mijamy kamienie
upadamy
prześlizgujemy
poranią czasem krawędzie
czas poleczy pokoi
stare drzewo
w bezruchu zdumione

słuchamy nauki
po śladach

po swojemu

doświadczamy

[ann13]

ela, a nie powinno być drepczemy?

[elutka]

Ann, drepcemy jest formą przestarzałą (aż dla pewności w Słowniku Poprawnej Polszczyzny sprawdziłam) Więc teoretycznie można użyć w wierszu, ale może faktycznie lepiej w formie współczesnej. Już poprawiam :)

[ann13]

ups.. to nawet nie słyszałam , hmm, moze zostaw, jeśli taka forma istnieje, czasami niektórzy uzywaja także szepcemy , też myslałam , ze to raczej odbiega od ideału



mówienia sobie na ucho
sekretów:)

[elutka]

a już to szepcemy mniej mi się podoba od drepcemy.
A drepcemy już zamieniłam. No bo po co mam być taka archaiczna? Bo wiek? :)))

[ann13]

no 21 mamy
trzeba dopasować krok do spacerów
dookoła bloku ;)

[dean]

którędy? tędy! tamtędy!
słuchamy?
mój ojciec ma takie powiedzonko... słyszałem je odkąd zacząłem słowa rozumieć... "synu, tam gdzie Ty idziesz, to ja stamtąd wracam... ucz się na moich błędach..."

byłem w górach ostatnio... to nie były Tatry (ale i tak się czułem jakbym po Krupówkach spacerował)... z góry schodziło się wybrukowaną kamieniami ścieżką... góry dla mieszczucha... a i tak skręciłem staw skokowy, zdarłem palce, obiłem pysk - classic mieszczański... ale za to mam ładne zdjęcie umarłej sosny... erekcja śmierci...

słuchamy nauki
po śladach
po swojemu
doświadczamy
se żyjemy

[elutka]

se żyjemy? Chyba nie tylko se?
ale jak żyć bez doświadczania?
I co cieszy bardziej od podnoszenia się o własnych siłach?
Jak docieranie samodzielne?

[dean]

se żyjemy? Chyba nie tylko se?
se sobie, a jak mamy poczucie, to i innym skapnie...

ale jak żyć bez doświadczenia?
se bierzesz i żyjesz

I co cieszy bardziej od podnoszenia się o własnych siłach?
Jak docieranie samodzielne?
wygrana w toto-lotka?