nie zaprosiłaś mnie tego lata
listów nie piszesz
a ja do ciebie przyjechać chciałem
posłuchać śpiewu ptaków
usiąść na werandzie
spleść z tobą dłonie
i pobiec przed siebie brzegiem bobru
a gdy tchu braknie - odpocząć
wsłuchać się w opowieści
szumiących pamięcią liści
o husytach i szwedach
zanim wszystko pożar ogarnie
no może jeszcze przez chwilę
oprzeć głowę na twoich piersiach
dzisiaj ktoś inny siedzi na werandzie
nasze dłonie nie rzeźbią garnków
