nadzy

[z tłumu]

stoimy naprzeciw siebie
człowiecza skóra dzieli spojrzenia
goliat enigma wszechświata tyran
z mesjaszem aniołami czterema jeźdźcami

ja w dłoni mam kamień ze stutthof
co woła głośniej niż trąba jerychońska
mierzę w jego czoło


bije się w piersi

[Boob]

z tłumu
dla mnie tytuł masz zawarty w utworze: enimga.pozdro

[z tłumu]

No dzięki... wolałabym jednak, by nawiązywał do obozu zagłady. Pozdr.

[Boob]

To masz kolejną propozycję też zamieszczoną w utworze: goliat. potraktuj to jako symbolikę przeciwstawną, goliat pokonany przez dawida. bezmyślna siła fizyczna ( w domyśle interpretacja : zło) pokonana przez odwagę (można również moim zdaniem zinterpretować jako:dobro). może kamień który też ma symbolikę wynikającą z kontekstu utworu.

[z tłumu]

Hmm... Goliat też nie, bo to nie jest tekst o Bogu ( w tekście Bóg=Goliat, którego peel ewidentnie obarcza odpowiedzialnością za Stutthof, ale nie tylko, rzecz jasna)... Jeśli zaś chodzi o kamień, owszem, jest on symbolem, ale peel bardziej traktuje go jak ten nowotestamentowy wołający kamień, gdy ludzie boją się dać głos o całym tym syfie (zgotowanym podczas II wojny światowej). Trąby jerychońskie, to wiadomo z księgi Jozuego...
Ale dziękuję, Boob.


: )

[ann13]

taki winny, to ma dobrze, bo mu znoszą kamienie do obłożenia wodnego oczka ;)

palec
(boży i do wytykania)

[pełne szkło]

goliat enigma wszechświata tyran
(...)
ja w dłoni mam kamień ze stutthof
(...)
mierzę w jego czoło


spuszcza wzrok

Nie mam dla ciebie tytułu, ale mam pytanie. Bóg w twoim utworze wstydzi się, poddaje...? Jak rozumieć "spuszcza wzrok"? (chyba, że to nie bóg spuszcza wzrok...)

pozdr.

[z tłumu]

Santa... przyznaje do winy.

[pełne szkło]

spuszcza wzrok

To ja wolę czytać: bije się w piersi.

Taka mała analogia do katolickiego "moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina"

pozdr.

[z tłumu]

tak! dziękuję.

[anty-czka]

A może właśnie ten tytuł jaki zamieściłas jest wbrew pozorom najwymowniejszy...

[z tłumu]

W sensie - skończ pisać, babo?

[Margot]

Jeśli zaś chodzi o skórę niedźwiedzią... zwizualizować ma ona odstęp, jaki dzieli peela od Boga.
Nie wiem czy pamiętasz, niegdyś pojedynkowano się właśnie przez niedźwiedzią skórę.

Tak wyjaśniałaś w komentarzu do tego wiersza w innym miejscu w internecie motyw "skóry niedżwiedziej", którego tutaj używasz.

Rzecz w tym, że nigdy i nigdzie nie pojedynkowano się przez niedźwiedzią skórę.

Jedynie w VII księdze Pana Tadeusza miał się odbyć taki pojedynek pomiędzy Domejką i Dowejką. Jak wiadomo, nie doszło do niego, bo by się panowie dotykali lufami strzelb, gdyby jeden stał na łbie niedźwiedzia a drugi na ogonie. Sprytny Wojski pociął ową skórę na kawałeczki tak, by po ułożeniu ich obok siebie wyznaczyły bardzo długą linię. Ci, którzy mieli się pojedynkować znaleźli się tak daleko od siebie, że pojedynek przestał mieć sens i pogodzili się.

Jak w tym kontekście interpretować motyw "skóry niedźwiedziej" w Twoim wierszu? Krótko mówiąc: daleko to, czy blisko?

[ann13]

[ Dodano: 2009-03-24, 02:50 ]
tak naprawdę, to poszukuję tytułu...

znalazłaś?

[z tłumu]

nie.

[Margot]

Proponuję tytuł: "sen miałam"

[ Added: 2009-06-03, 15:42 ]
Wiesz, myślałam jeszcze, jak pozbyć sie tej nieszczęsnej niedźwiedziej skóry i mam pomysł. Gdybyś napisała: "człowiecza skóra dzieli spojrzenia", dotkniesz czegoś najistotniejszego, o co, jak podejrzewam Ci chodziło, różnicy między Bogiem a człowiekiem. A może Bóg jest uzurpatorem, który przywłaszcza sobie człowieka?

Serdeczności.

[z tłumu]

dziekuje, Malgorzato.

[Margot]

Twoja decyzja co do tytułu - trafiona, najlepsza, tak sądzę.

[ann13]

a mi się nie podoba, bo to dubel pierwszego wersu, czyli pójście na łatwiznę, chyba że wiersz będzie się zaczynał od drugiego

[z tłumu]

tak zostawiam, Ann : )

[anty-czka]

Szkoda, bo Anka ma rację.

[Waldi]

dał bym tytuł „nadzy”

Jakoż, iż Bóg w zamyśle naszym jest poznany
Takoż to człowiek jest nagi

[z tłumu]

Waldi, uwielbiam cie