o wielki wypierdalatorze w kosmos
panie naszych wersów potężna sybillo
która wróżysz z dziejów i mądrość wszelaką pojęłaś nad mędrcami
krynico tajemnic wszechświata
obiekcie czułych modlitw
miej nas w opiece wybacz nam
przewiny i krótkowzroczność
naszej głupoty naszego obłędu
w którym tarzamy się jak zwierzęta
u stóp twoich kreatorze niegodni
zrozumienia przenikliwości umysłu
niegodni by poznać prawdę
zwróć łaskawe oko ku wyznawcom
gotowym wyśpiewać słowa uwielbienia
























pierdol się

tnje

tj oda do mojego wroga

Nie jesteś moim wrogiem, fobiak.
Jesteś już tylko obiektem szyderstwa.
Coś jak z Herberta z "Potęgi smaku".

I to nie ja jestem podmiotem lirycznym.

wiem ja jestem
dlatego ten tytul