wzgórze

Post autor: **dean** » 2007-05-16, 22:49

oto jesteśmy na wzgórzu
widok doliny
pogrążonej we łzach
daje posmak
zatrutej rzeki
bez ujścia i dna

w oddali szczyty gór
skute śniegiem
twardszym niż granit
odlano z nich
wiele serc
lodem dziś przeoranych

oto chmura węgla
z rudy myśli bez ram
toczy się powietrzem
wdziera w mały świat
stamtąd przyszliśmy
by tu umierać

Post autor: **milkar** » 2007-05-17, 08:05

dean pisze:oto jesteśmy na wzgórzu
widok doliny
pogrążonej we łzach
daje posmak
zatrutej rzeki
bez ujścia i dna

w oddali szczyty gór
skute śniegiem
twardszym niż granit
odlano z nich
wiele serc
lodem dziś przeoranych <- proponuje zmienic tez szyk

oto chmura węgla
z rudy myśli bez ram
toczy się powietrzem
wdziera w mały świat
tu proponuje enter
stamtąd przyszliśmy
by tu umierać

proponuje zmiany oznaczone kolorem....wiersz mi sie podoba...przypomina mi koftowskie "pamiętajcie o ogrodach". brawo dan.

Post autor: **tepencjaa** » 2007-05-17, 09:14

w ogole nie powinnam komentowac...no bo jak?
glupio mi tak po prostu napisac - podoba mi sie
w intrepretacje nie chce wchodzic
warsztatu ocenic nie umiem
po kiego Ci taki komentarz;))

Post autor: **milkar** » 2007-05-17, 10:00

tepencjaa pisze:w ogole nie powinnam komentowac...no bo jak?
glupio mi tak po prostu napisac - podoba mi sie
w intrepretacje nie chce wchodzic
warsztatu ocenic nie umiem
po kiego Ci taki komentarz;))

taki komentarz jak Twój jest też bardzo ważny dla piszącego

Post autor: **lila** » 2007-05-17, 10:06

jak dla mnie za bardzo zawoalowałeś przekaz wiersza 'chmurnowęglowymi' metaforami bo myśl jest ciekawa , czasem prostota wystarcza

Post autor: **Gruba Lola** » 2007-05-17, 13:04

Tak misie skojarzyło
Bauhaus:
ancient earthwork, fort and barrow
discreetly hide their secret abodes
the most fearful hide deep inside
and venture not there opon yuletide

for invasion of their hollow hills
that music hold, and oberon fill
is surely recommended not
for fear of death, in fear of rot

hollow hills
hollow hills
hollow hills
hollow hills

baleful sunds and wild voices ignored
ill luck, disaster, the one reward
violated sanctity of supermen's hills
so sad, love lies there still, so sad- so sad
hollow hills, hollow hills
witches too, and goblin too and speckled sills
lament, repent, oh mortal you
so sad, so sade (fade out)

Post autor: **dean** » 2007-05-17, 13:29

lila pisze:jak dla mnie za bardzo zawoalowałeś przekaz wiersza 'chmurnowęglowymi' metaforami bo myśl jest ciekawa , czasem prostota wystarcza

nie widziałaś chmur ciężkich i czarnych jak węgiel?

bardzo dobre skojarzenie, Lola

Post autor: **Gruba Lola** » 2007-05-17, 13:36

.

[ Added: 2007-05-17, 13:38 ]
kiedy się to usłyszy, Twój wiersz zaczyna nabierać wyrazu...

Post autor: **lila** » 2007-05-17, 14:33

' chmurnowęglowe ' użyłam w kontekscie całości

Post autor: **dean** » 2007-05-17, 15:03

a to nie rozumiem... co proponujesz?
o coś takiego miałoby chodzić?

jesteśmy na wzgórzu
z widokiem na dolinę
pogrążoną w deszczu
wiatr przynosi woń
zatrutej rzeki

w oddali szczyty gór
skute twardym śniegiem
czarna chmura
toczy się powietrzem

stamtąd przyszliśmy
by tu umierać

hmmmmmm?

Post autor: **lila** » 2007-05-17, 15:05

no osobiście mi się podoba ta druga wersja bardziej

to niedopowiedzenie dużo daje
ale znaczące jest to że pokolorowales to kolorem fioletowym , bo to tylko moje zdanie.

Post autor: **dean** » 2007-05-17, 15:06

niepotrzebnie doszukujesz się ukrytych metafor w kolorze czcionki

Post autor: **lila** » 2007-05-17, 15:07

ale ja nie mowie o ewentualnych intencjach tylko o niezamierzonych efektach

Post autor: **dean** » 2007-05-17, 15:09

lila pisze:ale znaczące jest to że pokolorowales to kolorem fioletowym , bo to tylko moje zdanie.

lila pisze:ale ja nie mowie o ewentualnych intencjach tylko o niezamierzonych efektach

czyżby?

Post autor: **lila** » 2007-05-17, 15:13

no fakt zle sie wyraziłam , poprawiam ;
znaczące dla mnie
więc nie mowie o ewentualnych intencjach tylko o niezamierzonych efektach

z reszta przeciez sam juz osobiscie wykluczyles skojarzenia

a ta druga wersja naprawdę mi się podoba , bez dwóch zdań ; )

Post autor: **dean** » 2007-05-17, 15:15

Post autor: **elutka** » 2007-05-17, 18:14

dean, zgodzę się z Lilą.
rzeczywiście druga wersja bardziej przekonuje (mnie, oczywiście)

Post autor: **lila** » 2007-05-17, 18:16

dean wklej no to wzgórze jako nowy temat : wzgórze No.2, bo to zadna poprawa ale nowy utwór
a tu niewidoczne bo w poście no i na mdły kolor.

Post autor: **dean** » 2007-05-17, 18:24

a tam... niech jest jak jest... mam deficyt nowych postów...

Post autor: **lila** » 2007-05-17, 18:26

że co? weź dean nie pitol tylko działaj na rzecz poezji

Post autor: **dean** » 2007-05-17, 18:33

nie, no to już byłoby mnożenie bytów nadmierne

Post autor: **lila** » 2007-05-17, 18:36

nieprawda. bierz przykład z Eli też tak robiła , no i popraw erekcjato wyluzowane na niebieskiego ptaka.

Post autor: **olga** » 2007-05-17, 18:39

dean pisze:nie, no to już byłoby mnożenie bytów nadmierne

ockham sie znalazl.
i wlasciwie od ktorego momentu, po poprawkach, nasz utwor przestaje byc naszym.

Post autor: **dean** » 2007-05-17, 18:47

po pierwszej flaszce już przestaje, a co dopiero po poprawkach

Post autor: **lila** » 2007-05-17, 18:48

dean pisze:jesteśmy na wzgórzu
z widokiem na dolinę
pogrążoną w deszczu
wiatr przynosi woń
zatrutej rzeki

w oddali szczyty gór
skute twardym śniegiem
czarna chmura
toczy się powietrzem

stamtąd przyszliśmy
by tu umierać

musiałam , bo na fioletowo nic nie widac.

Post autor: **elutka** » 2007-05-17, 18:56

a co jest złego w przeredagowaniach, w nowych kolejnych ujęciach?
Ja mam teksty, które po 4 razy zmieniałam, pisałam od nowa, poprawiałam...
Ale jak nie chcesz zmieniać, to oczywiście zostawisz w takiej formie jaka jest.
I tak niezły wiersz

Post autor: **Gruba Lola** » 2007-05-17, 19:03

zredukujmy ten wiersz do czterech wersów

"oto jesteśmy na wzgórzu
widok doliny
stamtąd przyszliśmy
by tu umierać"

Post autor: **Waldi** » 2007-05-17, 19:16

łoooo to jest w stylu "jak hartowała się stal"?
dobre:)

Post autor: **olga** » 2007-05-17, 19:20

Waldi pisze:łoooo to jest w stylu "jak hartowała się stal"?
dobre:)

raczej w stylu: spotkalo sie dwoje popaprancow i to musi/musialo sie skonczyc katastrofa.

Post autor: **Gruba Lola** » 2007-05-17, 19:31

eee.
ani utworu Bauhaus, ani tego, co dean, mniemam, że inspirując się nim, stworzył, nie czytałam z perspektywy jednostkowych tragedii... ja tu czytam losy ludzkości...

Post autor: **dean** » 2007-05-18, 07:12

no, Lola... tak wysoko, to nie chciałbym sięgać, ale polecam Herberta "U wrót doliny"... tyle, że to o Holocauście jest...

Post autor: **Gruba Lola** » 2007-05-18, 08:43

no ja właśnie tak czytałam Twój wiersz...

Holokaust staje się każdego dnia na nowo.

Post autor: **dean** » 2007-05-18, 08:45

i Apokalipsa i Holocaust...

Post autor: **Gruba Lola** » 2007-05-18, 08:52

nigdy nie byłam dumna z tego, że jestem człowiekiem.

Człowiek to brzmi dumnie!

odezwa:

"Człowiek, to brzmi dumnie"
Broniewski Władysław

Słowo człowiek-to dźwięczy dumnie!
powtarzamy za wielkim Maksymem.
A tu coraz ktoś w pysk cię zasunie
i powtarza, że jesteś psim synem...

wzgórze

wzgórze

Re: wzgórze

Kto jest online