wiersz o wiezieniu monotonii,
peelka z każdym dniem coraz bardziej
zamyka się w samorozwijających się
prawidłach; mogłabyś poprawić wersyfikację,
sprawia wrażenie niechlujnej.
...oczywiscie masz racje...w zasadzie skondensowac można wszystko...tylko czy będą to słowa , które autor tak własnie chce przedstawic...okrojony byc moze nie odda mysli....
coś w ten deseń pisałam sto lat temu jeszcze chyba na czarnej,
to w sumie dość wdzięczny temat jeśli chodzi o metaforykę.
ciekawi mnie tylko zamysł autorski związany z przyrównaniami
strach- nogi garnituru
nadzieja- jedwabistość