kiedy chodzę własnymi drogami
zawsze tyłem
do wszystkich znaków na niebie i ziemi
nikt mnie nie zna

no, może ty
bo walnąłeś mnie w głowę
chyba młotkiem kiedy przez chwilę nie uważałam
jak całowałeś mankiet mojej nocnej koszuli

podobno bywam dziwna i ciagle się śmieję
żeby nie płakać

dopuszczam do siebie tylko własny cień
jeśli już nie mogę stanąć tam gdzie go nie znajdę
chociaż na mieście mówią
że jestem duszą towarzystwa


























































niezdiagnozowanych schizofreników