zostańmy dziś dłużej.. tak w ciągłym biegu
w kołowrotku życia szaleńczym militempie
ocieram się o Ciebie w rutynie dnia
Twój zapach odczuwając aż do granic zmysłów
dziś przesadziłam daruj mi
meczyłam Cię głupimi problemami
nie myśl że zrzucam z siebie balast swoich spraw
lecz że częściej chcę napawać się twoimi oczami
dręczy mnie że to co narzucają nam z góry
kroi i tnie bezdusznie zalążek więzi między nami
chcę wykrzyczeć co czuje lecz wiąże mnie
wstyd przed pracowniczą załogą kpiarzy
dziś tylko naruszyłam Twą przestrzeń życiową
lubieżnym po plecach muśnięciem
może dla Ciebie był to przyjazny gest
a może też igła żalu wbita pod serce
marzę że to od Ciebie przyjdzie koniec męki
i za to co subtelnie zaszczepiałam w Tobie
pozwolisz mi odkryć niezbadane lądy
i wieczorem po godzinach przy jazz'u aksamicie
przede mną zerwiesz codzienność i uzewnętrznisz się


























































































śledzioną biała myszko