może jutro jak się ociepli pomiędzy
a nasze oczy jeszcze raz sie odnajdą
załozymy za duże puchowe kurtki
i znowu pójdziemy na długi spacer
zobaczyć brunatnego niedżwiedzia
i wielki wóz obok naszego małego w garazu

z twoją reką w mojej tylnej kieszeni
podtrzymującą opadający na twarz posladek
będę się wstydzić jak zwykle
i czerwienią pensjonarki na stancji oblewać
kiedy będziesz mi tłumaczył cierpliwie
na czym stoi ten swiat oprócz penisa
i co zaległo od wieków u podstaw łechtaczki
otwierając szeroko pólprzymkniete powieki
na coś co mogłoby mi umknać niepostrzeżenie
zanim siatką na motyle w brzuchu złapię

w którąkolwiek stronę byś mnie nie pociagnał
za naderwany mankiet od kiedyś białej koszuli
i jakikolwiek wątek byś nie poruszył językiem
to wciaz będę ci przerywać w nadgryzionej połowie
i zamykać usta całując




































twoje ślady