najłagodniejszym płomieniem
ogrzewasz świat czekający na
twoje ciepło

kołyszesz się delikatnie,
przy najmniejszym ruchu,
rzucając złowrogie cienie
zlęknionym spojrzeniom,
a dajesz powód do marzeń
tym, którzy ich potrzebują

rozpraszasz czerń,
przenikając boskim błyskiem
przez to, co chłonie twoje światło
i oddaje je w zmienionej formie

biorę do ręki smukłą szyjkę kielicha,
pomalutku wlewam wino,
obserwując jak zapełnia puste ścianki.
przykładam do płomienia,
oszałamia mnie czystość barwy.
czerwień hipnotyzuje...
mogę tak siedzieć wieczność...