moje myśli pogubiły się w przedborskim lesie
na błoniach koło wielgomłyn

było cicho i słonecznie
nawet posiedzenie rady nie zakłóciło spokoju
a podobno było gwarnie i zawistnie

tylko ptaki nie miały ochoty słuchać
wyznaczając pszczołą ścieżki tworzenia
i nieokreślonych marzeń
odnowy życia

poszukiwałem pelikana z wielkim dziobem
był jednak zamknięty w klatce z dzwonnicą
ubrany w zakonny habit

klasztorne chłopie mówiło o miłości
nie pojmując sensu tych słów
matacząc w imię doraźnych korzyści
byle spełnić zachciankę

patrzyłem na piękny wielgomłyński klasztor
w poszukiwaniu prawdy
na tle dystyngowanych murów
zarysowała się twarz opata

tam jej nie znajdę
a ja chcę być spełniony w wierze