za mało mam upływającego czasu na zegarku
aby powoli pokazać ci wszystkie swoje krągłości
i twoim palcem zakreślić najcieplejsze miejsca
w których jasne światło załamuje się nienormalnie
promieniem obemując moje nieokiełznane wyuzdanie

nie wiem czy zdazysz
na poczatku nabrzmiałej piersi oddać mi swój oddech
i kończąc najglębszym westchnieniem
będziesz mógł zapomnieć wyjąc siebie ze mnie

nie rozsypując włosów na puchowej poduszce
bladym świtem rozsunę zasłony i cicho odejdę
tylko w połowie tobą nasycona
wciaż pragnąc od nowa zaspokoić pożądanie











































z kimś innym