duszę w sobie wrzask

w niemych konwulsjach
tym razem eksploruję podłogę

palcami badam strukturę
desek sosnowych
utwierdzając się
że jestem tu gdzie jestem

wychylam głowę przez lufcik
sprawdzając
w którą wiatr wieje stronę

jeśli w twoją
to nie w moją

stawiam stopy niepewnie na chodniku
podążam w kierunku
o którym nic nie wiem
tak samo
jak nic nie wiem o tobie i o mnie

być może zgrzeszyłam
być może to kara