A on? A on ciągle się modli.
Nie modli, oddaje cześć,
- Ciemna Pani, daj mi proszę swą siłę!
- Bez twego wsparcia nie przeżyję!
Nie będzie musiał już spać ni jeść,
Ona mu została, inni nie pomogli.
Gdy świt, stanie on, mężny świata obrońca,
O umyśle lotnym niczym ptak drapieżny,
- O Czarna Istoto, napełnij moje ciało!
- Daj mi przetrwać! – rozkazuje wcale już nie nieśmiało,
Na twarz wypełzł mu już uśmiech lubieżny,
Można iść na walczyć, O walczyć bez końca,
Ale on dalej odprawia swojej rytuały,
W uszach już szumi, w oczach już tańczy bystry diabołek,
- Jeszcze raz zaczerpnę, zaraz muszę biec, uciekać!
- Pani łaskawa dziękuję, mogę się już nie bać.
Założył zbroje, plastron, ekwipunek spakował w tobołek.
Zaczął się kolejny dzień, czas na morderczą zabawę…














Wyszedł do pracy, odstawiwszy kawę