To sen - owijający pędami moje dłonie?
Już przylegający do mnie - drżąco nadchodzący.
W ciemności gdzie zarysy kształtów zimnych
Z braku światła... rozkwita.
Wpija się w ciało, rozsuwa moje nogi pieszczotą bezwładności
Na talii mojej zaciska ssące, miękkie usta.
By sok we mnie sączyć nieistniejących owoców.
By krew uspokajać, świadomość spijać z uchylonych
Ust moich, umysłu, trzewi.
Chcę mu się oddać... lecz on się nie spieszy,
Zanim zapadnę w niego - podrażni moje oczy bezsennością.