co się do cholery nędzy dzieje!
łeb mi pęka w szwach od natłoku
a ja nie potrafię dać im upustu
w śmiałym wierszu

chyba jestem zablokowany
albo to widmo andropauzy
która chce dać swój upust
ilością zapisywanych kartek
które mają tworzyć moją historię

nie! nie będę ulegał pokusie
chodzenia na skróty
to zbyt łatwe i infantylne

moje ego ma długą historię
bez handicapu przynależnego parweniuszom
nie potrafię płakać niebieskimi łzami
a krwi nie chcę ronić