W moich szmaragdowych oczach
Twoje rubinowe usteczka uśmiechnięte
Błyskające opalowymi ząbeczkami
Robią bezpretensjonalne ruchy opalowe
Bo w czerni symbolu władczości
Dopatryję się chęci zaczarowania
Magią prostoty w arabeski słów

Ale barokowe formy aczkolwiek piękne
Przerysowują znaczenie przesłania
Bo nawet proste daje więcej treści
Zależy od wyobraźni i chęci poznania
Litera a na zewnątrz a-z w tobie.

Myśli każdego to jego księgi
A ich ubranie w słowa
To z duszą rozmowa
Możesz być dla siebie poetą
Ale dla serca bądź dzieckiem
Dla duszy bądź sobą
Kimkolwiek jesteś

Perłowe ubranie poezji
Dla słowa
Onyksowa dyscyplina duszy
I sam klejnot każdej osoby
Bez porównania do klejnotu
Serce

Daj początek nowemu
Narysuj arabeskę ze słów
Ale nie licz na zbyt duże zrozumienie

Tworzenie
Dialog duszy poprzez myśl i materię
Z duszą
Przez ciało i umysł

A teraz zakręt nowy
Swobodne słowo
O estetyce można rzec
Odczucie

A teraz kwiat
Ta orchidea nie pasożytuje
Ona unosi duszę ku niebu
A zmysły do raju

Niebieska klamra całości
Sens arabeski
Doznania estetyczne
Ale i poruszenie myśli

We fiolecie znajduje duszy jądro
W błekicie skłon ku psychice
Zielonym odmaluje linie zycia
Czerwonym naznacze zmysly
Â?ółtym poskromie ostrości obrazu

Resztę domaluj sam