stoję na przystanku
o wczesnym poranku
ziąb mi palce u nóg wykręca
twardo sie trzymam(alez mordęga)

kurde
w spódnicy z rozporkiem
w cieniutkiej kurcinie
tak czekam i czekam
az ta zima minie

a ciebie wciąż nie ma
a mnie zęby dzwonią
zaraz mnie spod sklepu
zli ludzie wygonią

stoję ja ze strachem
i wytrzeszczem oczu
czuję a tu pęcherz
nie chce trzymać moczu

ale pan starszawy
nade mną się ulitował
i z gorącą herbatą
ku mnie przywędrował

ach kobieto biedna
wypij choć troszeczkę
masz zmarznięte czółko
i zsiniałą łypeczkę

wypiłam herbatkę
trochę pocieplało
panie jestem babą
najbardziej wytrwałą

stoję tu już od dwóch lat
dla mnie nie straszny
ani mróz ni wiatr
nawet tajfun tu odwiedził mnie
była trąba i huragan
nie cofnęłam się

i tak stoję tu dalej
i stoję jak stałam
chyba jednak odejdę
bo zesztywniały mi plecy
od tego stania i noga
mi zasmiergła










































































drewniana