smakowałem słodycz każdego skrawka
twej skóry alabastrowej słodki pot
wzrok zamglony rozkoszą

rano nie było już tak samo
skarpety na środku dywanu

lubię mocniejszą kawę
muszę już iść

zataczając się od powietrza
zbyt nierzeczywistego
by wypełniło płuca treścią
drogami okrężnymi
wracam do siebie
















































































































zwalić konia