teoria chaosu napawała mnie lękiem
determinizmem parametrów początkowych
efektem trzepotu skrzydeł motyla-
tornadem po drugiej stronie globu

wpisując się bez rozeznania
w błędne przybliżenie oscylacji harmonicznych
skolimowałam z nimi myśli
oddalając się od właściwego punktu wyjścia

ćma na rzęsie lawiną absurdu
zaburzyła ragularną amplitudę
rozpadłam się na części pierwsze
zostawiając za sobą strzępy słów

fraktalnie rozwija się mój kształt
asymptotycznie dążący
do niewiadomej granicy