wiem że tylko ty zawsze potrafisz wysłuchać
i nie rysujac w nosie kółek cyrklem usłyszeć
co mnie boli najbardziej w kolankowo łokciowej
gdy plaster z myszką miki na lewy pośladek
już dawno przestał być lekarstwem na całe zło
ustępując miejsca donaldowi bo taka jest kolej
jeśli tramwaje na zajezdni autobusowej strajkują

nie przerywasz mi w wiekszej połowie głębszego oddechu
kiedy budzę się właśnie z palcem przy grającym nocniku
wczorajszą łzą dosalając dzisiejszą pomidorową
i zmieniając nastroje jak narciarskie rękawiczki
snuję piąte przez dziesiąte jakieś wizje lokalne

zanim nad ranem wyszepczę ci sakramentalne dobranoc
rozplatam się przed tobą z jasnego warkocza czasem
pod zapachową choinką błyszczącą anielskimi włosami
rozpruwając cieżki worek swoich egipskich plag
i wszystkich nieszczęść niezmiennie takich samych
a ty z przerostem treści nad formą zmieszany
kamienną twarzą łapiesz słowa i poganiasz wątki
nawet na chwilę nie zdejmując ze mnie oczu













































wykutych z żelaza