***

[pan kracy]

***
dzień był wietrzny,
temperatura w cieniu nie przekraczała dwudziestu dwóch stopni,
ciśnienie dość wysokie – wypiłaś tylko jedną kawę,
o wilgotności powietrza nie wspominam,
na pewno było ciężkie to powietrze, bardzo ciężkie.

właśnie wtedy między szesnastą a siedemnastą trzydzieści pięć
dowiedziałem się, że gorąca herbata parzy dłonie,
mimo że było to stosunkowo dawno,
bo miałem zaledwie sto pięćdziesiąt siedem lat,
ciągle pamiętam, że ta herbata była gorzka.

może wszystko wyglądałoby inaczej,
gdybyś usiadła na tym cholernym parapecie,
w otwartym oknie,
z nogami skrzyżowanymi na pustej doniczce,
bo wtedy była taka moda na puste doniczki zamiast kwiatów
i na twoje nogi też była moda,
i gdybyś przez chwilę była obrazem,
powiedzmy, że przez dwie chwile.

może nie rzucałabyś siekaną wołowiną
do tej doniczki.

może ja bym powiedział
nic już więcej o tobie nie napiszę –
z takimi nogami pisz się sama.

[remik]

panie kracy

"może wszystko wyglądałoby inaczej,
gdybyś usiadła na tym cholernym parapecie,
w otwartym oknie,
z nogami skrzyżowanymi na pustej doniczce,
bo wtedy była taka moda na puste doniczki zamiast kwiatów
i na twoje nogi też była moda,
i gdybyś przez chwilę była obrazem,
powiedzmy, że przez dwie chwile.

może nie rzucałabyś siekaną wołowiną
do tej doniczki.

może ja bym powiedział
nic już więcej o tobie nie napiszę –
z takimi nogami pisz się sama"

to jest o dwa nieba lepsze niż całe