adecyzyjność

[lila]

odwieczny szalik ogłasza gotowość do wyjścia
w walizkach zalega część śmieci
jak w płucach objętość nigdy nie wydychanego powietrza
najłatwiej odejść gdy usiądzie się na rogu stołu
przesądy są dla czujących czas przyszły

[Wojciech Graca]

odwieczny szalik na szyi ogłasza gotowość do wyjścia
w walizkach zalega część śmieci
jak w płucach objętość nigdy nie wydychanego powietrza
najłatwiej odejść gdy usiądzie się na rogu stołu
przesądy są dla czujących czas przyszły

według mnie powinnaś się zdecydować jeszcze raz; albo odwieczny albo środkowy wers. Szaliki już same w sobie są twarzowcami.

[lila]

Wojciech nie rozumiem twojej uwagi, zostało przecież dopowiedziane po co ten szalik

[Margot]

Lilu, fajne to jest, mnie sie podoba.

[lila]

[dean]

czyli co?
bez względu na szalik, śmieci, płuca, powietrze, przesądy...
ma być źle?

[lila]

chyba nie zrozumiałam pytania

[dean]

ja nie Ciebie pytam... tylko siebie czytając ten wiersz...

[lila]

chciałam tylko zrozumieć pytanie, które jakby nie było jest jakimś komentarzem

[ann13]

lilka, na rogu stołu, to bardzo niebezepiecznie jest, bo się kant może wbić
w za małe spodnie :P)
potem można się zasiedzieć, bo głupio tak robić przedstawienie ze swoim gołym tyłkiem w roli wieszaka wszystkich niebieskich oczu

ładny ostatni wers

[lila]

dzięki, nie zauważyłam , w rogu się mówi ?
chodzilo mi o ten głupi tekst " nie siedz na rogu bo zostaniesz stara panna "

[ann13]

a jak miałaś, na rogu ? , to dobrze przecież , jeśli chodzi o stół i siadanie, usiąść w rogu stołu bardziej mi się kojarzy, jakby ktoś cały tam usiadł , np. po turecku, niekoniecznie na krześle, ( wtedy pewnie miałby całą zastawę na sobie, bo nie dacię ), a nie oparł półdupki, przynajmniej ja o tym pomyslałam
stanać to już mozna na rogu i w rogu


razem z tabaką :P)