dziewczyna w bieli
wsłuchana w mój głos
jej wrażliwość nachylona
przegląda się w moim zamyśleniu
trąca wydaje się pod stołem
na tyle delikatnie że się zastanawiam
czy o moją nogę może chodzić
skoro nie wie o mnie jeszcze
że mam prawo się do niej uśmiechnąć
może ostatni

pod stół mimo to zaglądam
chcę wyjąć spod języka coś
co skrywa jeszcze moje oblicze
ale też by się upewnić
czy to nie ta z boku
co bazgrze dużo i niemądrze gada
nogi w związku z tym
ma mniej zgrabne

















takie tworki