nie mam więcej
idealnych wymówek niż ty
powodów dość dobrych
do odejścia

od słowa do słowa
od okna do drzwi
jakoś udaje nam się dojść
do porozumienia

nawet kiedy za bardzo
wybiegasz myślą w przyszłość
a ja nie potrafię obiecać ci więcej
niż rozkoszne spacery w głąb siebie
rytmicznie i po elipsie
kolejnych prób ucieczki

depczesz mi po piętach
albo gnieciesz w ustach
tandetne wiersze
gdy obnoszę się z tobą
jak z ciążą urojoną

walczymy
o przestrzeń poza zasięgiem
wykrajając bliźniaczo podobne dni
i noce na trzeciej części oddechu

a przecież
jeszcze tu jestem
jeszcze udaje nam się dojść
do porozumienia




























































































w jednej celi