Opar nad łąką, więc do lasu
Trzeba się wybrać dziś nad ranem,
Kosze spakować i kobiałki,
Powitać drzewa ukochane.
Spotkam tam Józka, który zawsze,
Jest pierwszy pod staruszkiem dębem,
Tam zawsze piękne borowiki,
Rosną w symbiozie - drzewu wierne.

Pójdę więc dalej, bo po Józku,
Nie znajdę nawet najmniejszego,
Znam ja zagajnik urokliwy,
Gdzie spotkam inne, w cieniu jego.
Znajdę tam kurki i maślaki,
Żółciutkie łzaki i gołąbki,
Po brzegach kanie wysmuklone,
Koźlarze będą, gdzie grunt grząski.

Szampion z Paryża - to pieczarka,
W bogatych domach tak nazwana,
Bywa przy łące, pośród trawy,
Tam gdzie i kania ukochana.
Gąsówka zawsze w czarcim kręgu,
Gdzie ponoć tańcowały wiedźmy,
Rydze mleczaje na polanie,
Kosz będzie pełen, chociaż biedny.
Pozbieram trochę deszczóweczek
I biało-czarne śliczne smardze,
Jest i lejkowiec bardzo dęty,
Takim też grzybem nie pogardzę.

Lubownik grzybów przecież jestem,
Dusza zbieracka wszystkim znana,
Dlatego chociaż kosze pełne,
Po nowe ruszę jutro rano.