no i o kim teraz będę myśleć nieustanne bógwieco
kto mi zaplącze priorytety drogi odwróci w inną stronę załata próżnię kto mi zapłacze
złotą rączką pejzaż wypełni przechadzkę po wygwizdanych manowcach wymyśli
kto sedno osłodzi dokładnie dopieprzy niuansami z kim się rozwłóczę z racją i bez racji
przyznania (się) po wspomnieniach zagryzionych suchą bułką dla kota
no i komu będę truła że już nie mam siły się starannie docierać
do ładu dochodzić z artefaktami komu będę bez zastanowienia wyrzucać do ucha
gwałtowne paroksyzmy no i do kogo będę przybijać napięcie tuż przed
pokazaniem się kolejnej fali złamanych obietnic i kto mi będzie wiercił dziurę
wiertarką w brzuchu kto będzie we mnie rozbudzał gorączkę
układał usta na czole i ciągle trzymał klapki na oczach z motylkami kogo będę rozpieszczać
nadchodzącą porcją opakowanych w czerwone róże rozgoryczeń przed kim będę
się wstydzić dla kogo będę się stroić w głupie miny i niewygimnastykowane gwiazdy
dla kogo porzucę własną cipkę i się uzbroję w beznadziejną miłość
kto mi zmajstruje wodę z mózgu no i kto mnie będzie przechowywał
na dystans kto mnie uniesie z siatką wylanych łez i zniesie
moje huśtawki bez emocji sprowadzi do parteru dobrze zrobi
rachunek sumienia a potem bez hamulców dobije
zanieczyszczoną patelnią no kto jeśli nie ty































to nikt