Na Beju znowu wiersz napisałem,
czytałem innych, komentowałem,
punkciki dałem innym z ochotą...
lecz cenzor stłamsił, wrzucił to w błoto
i potraktował jak jakąś kupę.
Więc niech mnie teraz całuje… czasem,
tam gdzie w młodości bito mnie pasem.
Nawet za czasów mrocznej komuny,
gdy się spotkałem z jakimś kołtunem,
który mnie gnębił, gnoił, obrażał,
szedłem na skargę do sekretarza,
a on w skupieniu skarg mych wysłuchał,
wyjaśnił sprawę i udobruchał.
Na Beju nie mam nic do gadania,
działa cenzura – koniec pisania!
Marny to człeczek i nawiedzony,
który nie daje szans do obrony,
który wycina, wszystko kasuje…
Taki człowieczek jest dla mnie… zbójem,
który Bejowi sam robi kuku,
taki niech palnie w łeb sobie z łuku,
to przez debilne takie działanie,
tylko reklama tutaj zostanie.
Pewnie przeczyta to obrażony,
z szyderstwem rzeknie – Gacek skończony!
Wytnie, skasuje Gacka orędzie,
lecz Gacek dalej pisywać będzie
i nie koniecznie gdzie jest cenzura…
Wiwat Komuna! Niech żyje! Hurrrraaa!